نزدیک بینی یکی از شایع ترین عیوب انکساری چشم بوده که در سال های اخیر شیوع آن افزایش یافته است. در حقیقت در مطالعه ای که اخیرا توسط انستیتو ملی چشم منتشر گردیده، گزارش شده است که شیوع نزدیک بینی از 25% در کل جمعیت مورد مطالعه (سنین 12-54 سال) در سال های 1971-1972 به حدود 41.6% در سال های 1999-2004 رسیده است. بر اساس مطالعات نزدیک به 1.6 میلیارد نفر در سراسر جهان مبتلا به نزدیک بینی چشم می باشند. ضمن اینکه انتظار می رود که تعداد افراد مبتلا به حدود 2.5 میلیارد نفر (یک سوم جمعیت جهان) تا سال 2020 افزایش یابد.
دلیل نزدیک بینی چیست و چه عوارضی دارد؟
برخی از مطالعات از عیوب انکساری، نزدیک بینی چشم به عنوان یکی از مهم ترین علل کاهش دید در جمعیت مورد بررسی نام می برند. در صورتی که نزدیک بینی به صورت مناسب اصلاح نگردد، می تواند منجر به کاهش دید و اختلالات بینایی ثانویه گردد. همچنین موارد پاتولوژیکال آن نیز همراه با عوارض دیگری چون کندگی شبکیه، نئوواسکولاریزاسیون ساب رتینال، کاتاراکت و گلوکوم خواهد بود.
روش های اصلاح نزدیک بینی چشم که تاکنون مورد استفاده قرار گرفته شامل عینک، لنز تماسی، جراحی های رفرکتیو و لنزهای داخل چشمی می باشند. امروزه کاربرد جراحی انکساری به صورت چشمگیری افزایش یافته است. در این میان دو روش جراحی انکساری پی آر کی PRK و لیزیک به عنوان رایج ترین روش های جراحی گزارش می شوند.
بیشتر بخوانید: منظور از عیوب انکساری چشم چیست؟
بهترین راه درمان نزدیک بینی چیست؟
به علت عوارض فلپ در جراحی لیزیک LASIK، امروزه جراحی PRK بیشتر مورد توجه قرار می گیرد. به علاوه PRK ممکن است نتایج دید بهتری به دنبال wave front-guided ablation در برخی موارد خاص از قبیل قرنیه های نازک، مردمک های با سایز بزرگ یا بیمارانی که در معرض ترومای چشمی قرار دارند فراهم آورد. بر اساس مطالعات میزان رضایت بیماران از نتیجه PRK در گروه مقادیر کم نزدیک بینی چشم، حدود 84% است. همچنین در بیماران با مقادیر بالای نزدیک بینی برابر با 75% گزارش می شود.
با وجود پیشرفت های زیادی که تاکنون در زمینه جراحی های رفرکتیو صورت گرفته است. اما برگشت نزدیک بینی، آندرکارکشن و کدورت قرنیه از جمله عوارض پس از عمل PRK می باشند که منجر به کاهش دید و همچنین کاهش رضایت بیمار پس از عمل می گردند. میزان برگشت نزدیک بینی پس از جراحی PRK براساس مطالعات مختلف از 4.31% تا %38.69 گزارش می شود. که به مقدار نزدیک بینی چشم ها قبل از عمل و میزان اصلاح آن بستگی دارد.
همچنین با توجه به نارضایتی بیماران ازعمل مجدد، استفاده از عینک پس از جراحی و افزایش هزینه های درمان، تعیین میزان نزدیک بینی چشم پس از جراحی PRK از اهمیت بالایی برخوردار می باشد.
بیشتر بخوانید: عمل لیزیک چشم
اصلاح مجدد نزدیک بینی
با وجود این که مطالعات مختلف ثبات و کارآمدی عمل PRK در افراد نزدیک بین را تایید می کنند. اما مطالعات کمی به تعیین و بررسی برگشت نزدیک بینی چشم پس از عمل می پردازند. بر اساس مطالعات مختلف، عوامل مرتبط با اصلاح مجدد نزدیک بینی بعد از جراحی لیزیک شامل منطقه اپتیکال کوچک ضخامت فلپ، عیوب انکساری بالای قبل از عمل، کراتومتری، آستیگماتیسم بالا (47-46 و 40) و سن بالای 40 سال می باشد. در حالی که مطالعات اندکی به بررسی ریسک فاکتورهای مرتبط با اصلاح مجدد نزدیک بینی پس از جراحی PRK می پردازند.
برگشت نزدیک بینی
براساس مطالعات عیوب انکساری بالاتر از 5 دیوپتر، منطقه اپتیکال کمتر از 6 میلی متر و fixation ناپایدار حین عمل از جمله ریسک فاکتورهای مرتبط با اصلاح مجدد نزدیک بینی چشم در جراحی PRK می باشند. لذا در مطالعه حاضر هدف بر این است که علاوه بر بررسی تمامی فاکتورهای مطالعات پیشین بر برگشت نزدیک بینی، اثر عوامل دیگر مانند اورکارکشن با توجه به گروه سنی نیز بر برگشت نزدیک بینی بررسی شود.
از آن جایی که برگشت نزدیک بینی بر کاهش رضایت بیمار موثر می باشد. همچنین اصلاح مجدد نزدیک بینی چشم باعث تحمیل هزینه های گزاف بر بیمار و خانواده وی می گردد. بی شک دانستن میزان برگشت نزدیک بینی بعد از عمل PRK راه را برای جلوگیری از برگشت نزدیک بینی و کاهش هزینه های بعد از PRK هموار می سازد.
منبع: مقاله یسرا رحیمی، اپتومتریست کلینک چشم بیستون
